General Hospital Pulak.

seriyus ai agak kesemputan bulan ini. perghhh! masuk jek awal bulan Julai itu hari permulaan dia sungguh baik punya bila kawan baik ai eksiden lepas tuh konfem konfem lah ai hari hari pergi lawat. lagi tak sedar lagi itu ai ulang alik hospital. eyh kalau boleh nak duduk berumah tangga sekejap dekat hospital lah semata mata nak tunggu dia sedar buka mata kemudian pot pet pot pet dengan ai semula macam dulu.

elok elok seminggu lepas tuh TokwanHensem ai pulak admitted dalam wad dekat General Hospital Penang. oke fine! keadaan kelam kabut bila ai mahu lawat 2orang yang penting dekat 2hospital yang berbeza pada waktu lawatan yang sama. damn ah seriyus waktu itu memang kelam kabut. bukan saja kelam kabut tapi berserabut dan penat jugak oke. sigh!

d sebabkan EncekJantungHati sudah baik hati temani ai hampir seminggu ulang alik pergi HospitalSeberangJaya jadi kali ini ai pun kena jadi baik hati jugak untuk temani beliau pergi melawat TokwanHensem kesayangan kami dekat GeneralHospitalPenang. yeay! hari hari ulang alik naik ferry. hu hu hu! naik ferry lah sangat sebabnya seingat ai kami lebih banyak naik JambatanPulauPinang dari naik ferry bila tiap kali keluar atas urusan peribadi menuju ke pulau. ha ha ha! ala ala artis feymes gitu bila sebut urusan peribadi. cesh!

~hari pertama TokwanHensem ai check in dekat hospital. amboih hensem nye la haih!~

semalam ai pergi lawat TokwanHensem ai dekat sana lagi. tapi keadaan beliau sedikit kritikal dan tak stabil. terkejut betul sebab hari last ai pergi lawat beliau sebelum ai balik ai tinggal beliau dalam keadaan sihat sejahtera gembira senyum senyum lagi. tapi semalam ai pergi keadaan beliau lemah sangat. mungkin d sebabkan kesan ubat atau mungkin terlalu susah hati atau mungkin terlalu tertekan maka keadaan beliau seolah olah mengalami halusinasi. urgh! korang faham tak apa itu halusinasi? kalau tak faham sila gugel.

tahu tak hampir 25tahun baru ai dapat merasa kasih sayang manja manja mengada ngada gedik gedik dengan seorang TokwanHensem. tiba tiba keadaan jadi macam ini. tipulah kalau ai cakap ai tak sedih. tapi takkan lah nak menangis hu hu hu sampai merambu rambu air mata depan orang ramai kot kan. jadi menangis dalam hati diam diam saja. malu kot! ha ha ha!

semalam dari saat awal ai dekat hospital bersama beliau sampai ke saat akhir sebelum ai melangkah balik cuma 1perkara yang beliau sebut sebutkan. tahu apa? solat. urgh! gugur jantung hati bila tengok macam mana beliau asyik sebut sebut mahu turun katil pergi ke bilik air untuk mandi dan berwuduk sebab mahu bersolat. besarnya kuasa Allah yang mahu tunjuk dan sampaikan sesuatu melalui beliau kepada ai juga mungkin kepada orang orang yang ada bersama beliau ketika itu.

jadi kesimpulannya hari ini ai sangat sangat lah rindukan TokwanHensem ai. rindu lah nk manja manja dengan beliau. ai selalu penat. penat sebab asyik gelak tak henti henti. kadang kadang sampai rasa hilang semua bebanan masalah yg d tanggung. jiwa rasa kosong sekejap. totally feel blessed sebab hampir 25tahun baru dapat merasa kasih sayang seorang TokwanHensem. sekurang kurang nya ada jugak kan walaupun sekadar pinjam meminjam tumpang menumpang TokwanHensem milik EncekJantungHati ai sebenarnya daripada lansung tak ada. heee!

cepat cepat sembuh yea TokwanHensem. lepas tuh kita boleh pergi makan nasik kandaq dengan nasik beriyani lepas tuh nanti TokwanHensem kena bizi bizi dekat majlis besaq yang penting tau. hari majlis nanti konfem TokwanHensem bertambah tambah hensem. lebih hensem dari orang penting majlis tuh nanti. ha ha ha ha ha ha! ai konfem ada orang merajuk dah sebab ai asyik asyik puji TokwanHensem lebih hensem dari beliau. oke bye!